Fjölbreytt mál komu fyrir réttinn en þar á meðal eru morð, spilling embættismanna, ærumeiðingar og sifjaspell. Fyrrverandi sýslumaður neyddist til að hafast sumarlangt við í skemmu í Húnavatnssýslu og ungur maður úr sömu sýslu var gerður arflaus fyrir leti. Skjöl Yfirréttarins veita einstaka innsýn í íslenskt samfélag á 18. öld.
Athugið að bækur úr eldri útgáfum Bókatíðinda eru birtar hér með fyrirvara um mögulega sé ekki um að ræða nýjustu upplýsingar.
| Titill | Höfundur | Útgefandi | Lýsing |
|---|---|---|---|
| Yfirrétturinn á Íslandi: Dómar og skjöl II. 1711‒1715 | Sögufélag og Þjóðskjalasafn Íslands | Yfirrétturinn á Íslandi starfaði á árunum 1563–1800 og var æðsta dómstig innanlands. Í öðru bindi dóma og skjala yfirréttarins birtast dómar áranna 1711–1715. Stór hluti skjalanna tengist rannsókn þeirra Árna Magnússonar og Páls Vídalíns á réttarfari á Íslandi. Í bindinu koma m.a. fyrir galdramál, meiðyrðamál, rekamál og deilur um málsmeðferð. | |
| Yfirrétturinn á Íslandi: Dómar og skjöl III. 1716‒1732 | Sögufélag og Þjóðskjalasafn Íslands | Mál sem komu fyrir dóminn voru margvísleg. Tvær konur voru sakaðar um að deyða börn sín í fæðingu og dæmdar til dauða. Snæbjörn Pálsson uppnefndi kaupmanninn í Dýrafirði Lúsa-Pétur sem dró mikinn dilk á eftir sér. Auk þess birtast hér ásakanir um falskt þingsvitni og embættismissi sýslumanns, deilur um reka, þjófnaðarmál og drykkjulæti í kirkju. |